براساس قوانین متعدد، محکوم‌علیه مکلف و موظف است که دین خود را به داین و محکوم له پرداخت کند و چنانچه با خواست و اراده خود ایفای دین نکند به حکم قانون، الزام به پرداخت می‌‌شود؛ چرا که عدالت اجتماعی ایجاب می‌کند که طلب داین، جبران نشده باقی نماند و با فروش اموال مدیون، مطالبات داین استیفا شود و عدالت اجتماعی اقتضا می‌‌کند که یکسری اموال مدیون، مثل منزل ایشان فروخته نشود تا موجب عسر و حرج ایشان و خانواده ایشان نشود؛ این اموال در حقوق مستثنیات دین معروف می‌باشد و مصادیق آن را قانون مشخص کرده است.

دین داین مدیون مستثنیات دین